நீதிமன்ற தீர்ப்பாணைகளை விரைந்து நிறைவேற்றபட வேண்டும்

தண்டனைகள் நிறைவேற்றப்படும் மனுக்களின் எண்ணிக்கை படிப்படியாகக் குறைந்து வருவதைப் படம் 1 காட்டுகிறது, அதே சமயம் அவற்றின் எண்ணிக்கை படிப்படியாக அதிகரித்து வருகிறது (2020ஐத் தவிர, இது கொரோனா பெருந்துதொற்று பேரிடரால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த காலகட்டமாக இருக்கலாம்). இந்த தரவுகள் நீதியை அணுகுவதில் உள்ள சிக்கலர்களையோ  குறிக்கின்றன. மேலும் நிறைவேற்றம் கோரும் நடைமுறைகளை எவ்வாறு இன்னும் சீர்படுத்தலாம்  என்பதை வலியுறுத்திகின்றன.

நாட்டில் அதிக அளவிலான நிறைவேற்றம் கோரும் மனுக்கள், அத்தகைய வழக்குகளில் தாமதமாக அளிக்கப்படும் தீர்ப்புகள் மற்றும் மூன்றாம் தரப்பினரின் கோரிக்கைகளால் எழக்கூடிய பல சிக்கல்கள் ஆகியவற்றை கவனத்தில் கொண்டு, ராகுல் எஸ் ஷா வழக்கில் நியாயமான வகையில் செயல்பட உச்ச நீதிமன்றம் பின்வரும் வழிகாட்டுதல்களை வழக்குரைஞர்களுக்கு  வகுத்தது. 

1. உடைமை வழங்குவது தொடர்பான வழக்குகளில், மூன்றாம் தரப்பினருடன் தொடர்பில் இருக்கும் மனுதாரர்களை நீதிமன்றம் ஆராய வேண்டும். இதில் மனுதாரர்கள் அந்த மூன்றாம் தரப்பினர் சார்ந்த அனைத்து  தேவையான ஆவணங்களை சமர்ப்பிக்கும்படி கேட்க வேண்டும்.
2. உடைமைக்கு யாரும் உரிமை கொண்டாடாத பட்சத்தில், சொத்தின் தற்போதய நிலையை பற்றி தெளிவாக தெரிந்துகொள்ள நீதிமன்றம் ஒரு ஆணையரை நியமிக்கலாம்.
3. ஒரே சமயத்தில் பலவிதமான வழக்குகளை நடத்துவதை தவிர்க்க, தேவையான தகவல்களையும் மற்றும் சம்மந்தப்பட்ட அனைவரையும்  நீதிமன்றம் வழக்கில் சேர்க்க வேண்டும்.
4. முறையான தீர்ப்புக்கு வழிவகுக்கவும், சொத்துக்களை கண்காணிக்கவும்  நீதிமன்ற சொத்து பேணுநர்கள் நியமிக்கப்படலாம்.
5. தீர்பாணை தெளிவாகவும், சொத்தின் தற்போதய நிலவரங்கள் சரியாகவும் இருக்கிறது என்பதை நீதிமன்றம் உறுதி செய்ய வேண்டும்.
6. நிதி சார்ந்த வழக்குகளில், நீதிமன்றம் வாய்மொழி உத்தரவின் மூலம் தீர்பாணைகளை உடனடியாக நிறைவேற்றுவதை உறுதி செய்ய வேண்டும்.
7. நிதி சார்ந்த வழக்குகளில் வழக்குகளில், நீதிமன்றமானது நிலுவையில் தீர்பாணைக்கும் பாதுகாப்பைக் கோரலாம்.
8. ஆணைகள் மற்றும் உத்தரவுகளை நிறைவேற்றுவதைக் கையாளும் போது, ​​நீதிமன்றம் (அ) உரிமை கோரும் மூன்றாம் தரப்பினரின் அடிப்படையில் ஒப்புக்காக  அறிவிப்புகளை வெளியிடக்கூடாது, (ஆ) தீர்ப்பின் போது பரிசீலிக்கப்பட்ட விண்ணப்பங்களை அனுமதிக்கக்கூடாது, (இ) தீர்ப்பின் போது எழுப்பப்பட்டிருக்க வேண்டிய சிக்கல்களை அப்போது செய்யாமல் தாமதமாக விளக்கும் விண்ணப்பங்களை ஏற்க கூடாது.
9. அரிதான மற்றும் விதிவிலக்கான வழக்குகளில் மட்டுமே நிறைவேற்றம் கோரும் நடவடிக்கைகளில் சாட்சியங்களை எடுக்க நீதிமன்றம் அனுமதிக்க வேண்டும். ஆணையரை நியமிப்பதன் மூலமோ அல்லது மின்னணு  வாக்குமூலங்கள் மூலமோ உண்மையை கண்டறிய வேண்டிய சூழல் இருக்கும் பட்சத்தில் அவ்வாறு செய்ய வேண்டும்.
10. நீதிமன்றம் ஏதேனும் ஆட்சேபனை, எதிர்ப்பு, அல்லது தவறான நடவடிக்கைகளை கண்டறிந்தால், நீதிமன்றம் (அ) விண்ணப்பதாரரை காவலில் எடுக்க அறிவுறுத்தலாம், (ஆ) விண்ணப்பதாரரின் வழக்கில் தீர்ப்புக்கடனாளரை உரிமையியல் சிறையில் வைக்குமாறு உத்தரவிடலாம்., மற்றும் (c) இழப்பீட்டு செலவுகளையும் வழங்க முடியும்.
11. உரிமையியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் பிரிவு 60 தொடர்பாக, 1908 (CPC) ஒரு ஆணையை நிறைவேற்றுவதற்காக இணைக்கப்படும் மற்றும் விற்கப்படும் சொத்துக்களைக் கையாளுகிறது, தீர்ப்புக்கடனாளரின்  பெயரில் அல்லது மற்றொரு நபரின் மொழி அவர் அல்லது அவர் சார்பாக நம்பிக்கை’ என்பது, தீர்ப்புக்கடனாளரை ‘பங்கு, லாபம் அல்லது சொத்தைப் பெறுவதற்கான திறனைக் கொண்டிருக்கும்’ எந்தவொரு நபரையும் உள்ளடக்கியதாக விளக்கப்பட வேண்டும்.
12. செயல்படுத்தும் நீதிமன்றம், வழக்கு தாக்கல் செய்யப்பட்ட நாளிலிருந்து ஆறு மாதங்களுக்குள் நிறைவேற்றம் கோரும் சார்ந்த நடவடிக்கைகளை முடிக்க வேண்டும். இல்லையேல் தாமதத்திற்கான காரணங்களை பதிவு செய்யப்பட்டால் மட்டுமே கூடுதல் நேரம் எடுத்துக்கொள்ள முடியும்.
13. காவல்துறையின் உதவியின்றி ஆணையை நிறைவேற்றுவது சாத்தியமில்லை என்று செயல்படுத்தும் நீதிமன்றம் கருதும் போது, ​​உதவி வழங்குமாறு காவல்துறைக்கு அறிவுறுத்தலாம். மேலும், தங்கள் கடமைகளை நிறைவேற்றும் ஒரு அரசு அதிகாரிக்கு எதிராக ஏதேனும் குற்றங்கள் இருப்பதாக நீதிமன்றத்திற்கு தெரிவிக்கப்பட்டால், அத்தகைய குற்றம் கடுமையாகக் கையாளப்பட வேண்டும்.
14. நீதித்துறை கல்விசாலைகள், கையேடுகளைத் தயாரித்து இணைப்பு மற்றும் விற்பனை செய்தல் அல்லது உத்தரவுகளை நிறைவேற்றுவதற்கான பிற கடமைகளை மேற்கொள்வது போன்ற தொடர்ச்சியான பயிற்சிகளை நீதிமன்ற ஊழியர்களுக்கு வழங்க வேண்டும்.

உச்ச நீதிமன்றம், ஒரு வருட காலத்திற்குள் CPC மற்றும் இந்த வழக்கில் வழங்கப்பட்ட வழிமுறைகளுடன் ஒத்திருப்பதை இருப்பதை உறுதிசெய்து அதற்கேற்ப தீர்ப்பணைகள்  நிறைவேற்ற விதிகளை மறுபரிசீலனை செய்து புதுப்பிக்குமாறு உயர் நீதிமன்றங்களுக்கு உத்தரவிட்டது. மேலும், நிறைவேற்றம் கோரும் செயல்முறையை விரைவுபடுத்த தகவல் தொழில்நுட்ப கருவிகளைப் பயன்படுத்தவும் நீதிமன்றம் ஊக்குவித்துள்ளது.

வழக்கின் உண்மைகள்:

வழக்கின் பின்னணியில் நடந்தது என்னவென்றால், சர்ச்சைக்குரிய ஒரு நிலத்தின் உரிமையாளர் தனது சொத்தின் பகுதிகளுக்கான விற்பனைப் பத்திரங்களை பதிவு செய்துகொண்டார். பின்னர், 1987 இல் ஒரு அறிவிப்பு வழக்கு மூலம் அவர் செய்த அதே பரிவர்த்தனைகளை கேள்விக்குள்ளாக்கினார். உரிமையாளர் பின்னர் 1991 இல் பதிவு செய்யப்பட்ட பகிர்வு பத்திரத்தை செயல்படுத்தியதால், வாங்குபவர்களுக்கு நிறைய கட்டுப்பாடுகள் முளைத்தன. அந்த நிலத்துக்குள்  நுழைவதற்கான தடை உத்தரவு பெறப்பட்டது . 1996ல்  வழக்கு நிலுவையில் இருந்தபோது, ​​விற்பனைப் பத்திரங்கள் ஒன்றை பயன்படுத்தி நிலம் வாங்குபவர்கள் சில வழக்குகளைத் தொடுத்தனர். நிலத்தை வாங்கியவர்கள் தங்கள் பெயரில் உள்ள சொத்தை மாற்றவும் கோரினர். இது நிராகரிக்கப்பட்டபோது, கர்நாடக ​​உயர் நீதிமன்றத்தில் ரிட் மனு தாக்கல் செய்தனர். தடையாணை வழக்கு முடிவுக்கு வந்ததும் கட்டாவை இடமாற்றம் செய்ய உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. பெங்களூரில் உள்ள நகர உரிமையியல் நீதிபதி ஒருவர்,  இது தொடர்பான வழக்குகளை ஒருங்கிணைத்து, 2006ல் தடை உத்தரவுக்கான வழக்கை தள்ளுபடி செய்து, சொத்துக்களை வாங்குபவர்களுக்கு ஆதரவாக வழக்கை தீர்ப்பளித்தார். 2001 மற்றும் 2004 க்கு இடையில் உரிமையாளர்கள் நான்கு விற்பனைப் பத்திரங்கள் மூலம் பிற வாங்குபவர்களுக்கு (‘அடுத்து வாங்குபவர்களுக்கு’) சொத்துக்களை விற்றதால், ஆணை வைத்திருப்பவர்கள் 2007 இல் நிறைவேற்றம் கோரும்க்காக வழக்குகளைத் தாக்கல் செய்தனர். நிறைவேற்றம் கோரும் சார்ந்த வழக்குகள் நிலுவையில் இருந்தபோது, ​​பெங்களூரு மெட்ரோ திட்டத்திற்காக சொத்தின் ஒரு பகுதியை கையகப்படுத்த கோரப்பட்டது, அதை ஆணை வைத்திருப்பவர்கள் ஆட்சேபித்து உடைமை கோரினர். இந்த நேரத்தில், உரிமையாளர் கர்நாடக உயர்நீதிமன்றத்தில் முதல் முறையீடு செய்திருந்தார், அது 2009 இல் மேல்முறையீட்டை நிராகரித்தது, பின்னர் 2010 இல் உரிமையாளர்களின் சிறப்பு விடுப்பு மனுவையும் நீதிபதி தள்ளுபடி செய்தார். உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்கு நிலுவையில் உள்ள நிலையில், அதைத் தொடர்ந்து வாங்கியவர்கள் கையகப்படுத்த வேண்டிய சொத்துக்கு இழப்பீடு கோரியிருந்தனர். அப்போது உயர்நீதிமன்றம் ஒரு ரிட் மனுவில், அவர்களுக்கு இழப்பீடு வழங்க முடியாது என்றும், அந்தத் தொகையை திருப்பி செலுத்துமாறும் கூறியது. அதைத் தொடர்ந்து நிலம் வாங்குபவர்கள் நீதிமன்ற உத்தரவை எதிர்த்து மேல்முறையீடு செய்ய விரும்பினர், அதையும் நடுவர் மன்றம் நிராகரித்தது. மற்றொரு ரிட் மனு மூலம், 2013 இல் உயர்நீதிமன்றம், நிலம் வாங்குபவர்கள் தங்கள் பெயருக்கு கட்டாவை மாற்றுவதற்கு உரிமை உண்டு என்று கூறியது. இழப்பீடு தொகையை செலுத்த உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டும் நிறைவேற்றப்படாததால், நீதிமன்ற அவமதிப்பு வழக்கு தொடரப்பட்டது. அவமதிப்பு வழக்கில் 2013ல் பிறப்பிக்கப்பட்ட உத்தரவு, 2014ல் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டது. ஒரு சிறப்பு விடுப்பு மனு மூலம் உச்ச நீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்யப்பட்டது. நிறைவேற்றம் கோரும் வழக்குகள் மற்றும் தடைச் செயல்கள் நிலுவையில் இருக்கும்போது,தடைகளுக்கான ஆதாரங்கள் தேவைப்பட்டது. ஆணை வைத்திருப்பவர்களுக்கு எதிராக உரிமையாளர்கள் 2016 இல் குற்றவியல் வழக்குகளை தாக்கல் செய்தனர். 2017 இல் குற்றவியல் நடவடிக்கைகள் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டு பின்னர் ரத்து செய்யப்பட்டன. நீதிமன்றத்தின் பல்வேறு உத்தரவுகள் ரிட் மனுக்கள் மற்றும் மேல்முறையீடுகளுக்கு உட்பட்டன. இந்த மனுவை ஆறு மாதங்களுக்குள் விசாரித்து  தீர்த்து வைக்குமாறும், தீர்ப்புக்கடனாளர்களுக்கு ஆணை வைத்திருப்பவர்களுக்கு ஒவ்வொரு செயற்பாட்டு மனுவுக்கும் தலா ரூ.5 லட்சம் வழங்குமாறு உத்தரவிடப்பட்டது. உச்ச நீதிமன்றத்தின் முன் உள்ள அந்த மேல்முறையீடு வழக்கு, அடுத்தடுத்த நிலம் வாங்குபவர்களில் ஒருவரால் தாக்கல் செய்யப்பட்டதாகும். இதில் உயர் நீதிமன்றம் வழங்கிய உத்தரவை உச்ச நீதிமன்றம் உறுதிசெய்து மேல்முறையீட்டை தள்ளுபடி செய்தது. 

இந்தக் கட்டுரையில் வெளிப்படுத்தப்பட்ட கருத்துக்கள் அனைத்தும் ஆசிரியரின் சொந்த கருத்துக்கள் ஆகும். அவை DAKSH இன் கருத்துக்களைப் பிரதிபலிப்பவை அல்ல.

Translated from “Expediting Execution of Court Decrees”  by Tamizh Ponni VP