நில பதிவுகள் மற்றும் E- நீதிமன்றங்களின் இணைப்பு

E- நீதிமன்ற பணிகள் பயன்முறை திட்டமானது நீதிமன்ற பதிவுகளை கணினிமயமாக்கி மற்ற அதிகாரப்பூர்வ தரவுத்தளங்களுடன் இணைக்க வழிவகை செய்திருக்கிறது . மத்திய சட்டம் மற்றும் நீதி அமைச்சகத்தின் கீழ் உள்ள நீதித் துறை, சமீபத்தில் நிலப் பதிவோடு தேசிய நீதித்துறை தரவுக் கட்டத்தில் (NJDG) உள்ள கணினிமயமாக்கப்பட்ட நீதித்துறை பதிவேடுகளை இணைப்பதற்கான அனுமதியை வழங்குமாறு உயர் நீதிமன்றங்களைக் கோரியுள்ளது. நீதித்துறை தரவுத்தளங்களை மற்ற அதிகாரப்பூர்வ (மற்றும் அலுவல் சார்பற்ற) தரவுத்தளங்களுடன் இணைப்பதன் நன்மைகள் நீதிமன்ற கணினிமயமாக்கலின் முக்கிய நன்மையாக பார்க்கப்படுகிறது.

நீதிமன்ற வழக்குகளின் குறிப்பிடத்தக்க விகிதத்தை சொத்து தகராறுகள் தொடர்பான வழக்குகள் கொண்டுள்ளன. மேலும், இந்த பிரச்சனை அதிக மக்களை பாதிப்பதாக இருக்கிறது. வழக்குரைஞர்களின் ஆய்வுகளின் படி, உரிமையியல் வழக்குகளில் 66 சதவீதம் நிலம் மற்றும் சொத்து தொடர்பானவை ஆகும். மொத்த வழக்குகளில் 29 சதவீதம் சொத்துக்கள் தொடர்பானவை. எனவே, நிலம் மற்றும் சொத்து தொடர்பான வழக்குகளின் செயல்முறையை சீரமைக்க எடுக்கப்படும் நடவடிக்கைகள் நீதிமன்றங்களில் வழக்கு விசாரணையில் ஏற்படும் தாமதங்களைக் குறைக்கும். நில மோதல்கள் பற்றிய ஆய்வுகள், செய்தி அறிக்கைகள், அதிகாரபூர்வ ஆவணங்கள் மற்றும் முதன்மை ஆதாரங்கள் ஆகியவை ஒரு உண்மையை நமக்கு உணர்த்துகின்றன. சட்டப்பூர்வ சர்ச்சைகளை புறந்தள்ளிவிட்டு பார்த்தால், பிப்ரவரி 2020லிருந்து நடந்து கொண்டிருக்கும் 703 நில பிரச்சனை சார்ந்த மோதல்களால் 65 லட்சம் மக்கள் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

நிலப் பதிவுகள் சார்ந்த வழக்குகள் பல்வேறு வகையில் முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன. நீதிமன்றப் பதிவுகளுடன் இவற்றை இணைப்பதன் மூலம் பெரும் நன்மைகளை அடைய முடியும் என்பதே உண்மை.

சொத்து தொடர்பான வழக்குகள் முடிவடைவதில் பெரும் தாமதம் ஏற்படுகிறது. மகாராஷ்டிராவில் மூன்று மாவட்டங்களில் 2.5 முதல் 5.5 ஆண்டுகள் வரையிலும், கர்நாடகாவில் ஒன்று முதல் 6.8 ஆண்டுகள் வரையிலும் நிலம் மற்றும் சொத்து தொடர்பான வழக்குகள் நிலுவையில் இருப்பது கண்டறியப்பட்டது. பெங்களூருவில் கிராமப்புற மாவட்டத்தில், நிலம் கையகப்படுத்துதல் சார்ந்த வழக்குகள் உரிமையியல் வழக்குகளாக கருதப்படுகின்றன. அவற்றின் சராசரி தீர்வு நேரம் அதிகபட்சமாக 8.1 ஆண்டுகள் . நிலுவையில் உள்ள வழக்குகளுக்கான அதிகபட்ச சராசரி காலம் 6.5 ஆண்டுகள்.இந்திய உச்ச நீதிமன்றத்தை நாடும் வழக்குகளுக்கு சராசரியாக 20 ஆண்டுகளில் தீர்ப்பு வழங்கப்படுகின்றன.

வழக்குகளின் நடைமுறையில் பெரும்பகுதி சாட்சியங்களை எடுப்பதற்கும், கீழ் நீதிமன்றங்களிலிருந்து வழக்கு தொடர்பான பதிவுகளை பெறுவதற்கும் செலவிடப்படுகிறது. துணை நீதிமன்றங்களில் சாட்சியங்கள் தொடர்பான விசாரணைகள் ஒரு வழக்கின் வாழ்க்கைச் சுழற்சியில் சராசரியாக 36 சதவீதத்தை எடுத்துக் கொள்கின்றன, இது சராசரியாக அதிக நேரத்தை எடுத்துக்கொள்கிறது. பதிவுகளின் துல்லியம் மற்றும் நம்பகத்தன்மை ஒரு முக்கிய பங்கைக் கொண்டுள்ளது. எனவே, நிலப் பதிவுகளின் அதிகாரப்பூர்வ ஆதாரங்களை எளிதில் பெற்றுக்கொள்ளும் வசதி இந்த நிலையை மாற்றும். பதிவேடுகளை மாற்றுவதில் ஏற்படும் தாமதம் ஒரு வழக்கின் முன்னேற்றத்திற்கு முக்கிய தடையாக இருக்கிறது. 29,25,673 உரிமையியல் வழக்குகள், சராசரியாக 398 நாட்கள் கீழ் நீதிமன்றங்களில் இருந்து பெற வேண்டிய வழக்கு சார்ந்த ஆவணங்களுக்காக காத்திருக்கின்றன.பெங்களூரு ஊரக மாவட்டத்தில் நிலுவையில் உள்ள நிலம் கையகப்படுத்துதல் வழக்குகளில் 54 சதவீதம் ‘நோட்டீஸ்/சம்மன்ஸ்/எல்சிஆர்’ நிலையில் நிலுவையில் உள்ளன. நீதிமன்றத் தரவுத்தளங்களை முக்கியமான அரசாங்கப் பதிவேடுகளுடன் இணைப்பதன் மூலம், தரப்பினர் அல்லது கீழ் நீதிமன்றம் ஒரு தனிப்பட்ட ஐடி அல்லது ஆதார் எண்ணை மேல்முறையீட்டில் நீதிமன்றத்திற்கு வழங்க முடிந்தால், இந்த கட்டத்தில் செலவழித்த நேரத்தைக் குறைக்கலாம், இதனால் அவர்கள் நேரடியாக பதிவுகளை அணுக முடியும். . இருப்பினும், இதற்கு நீதிமன்ற நடைமுறையில் குறிப்பிடத்தக்க திருத்தங்கள் தேவைப்படும்.

இரண்டு நிலப் பதிவுகளிலும் உள்ளார்ந்த சிக்கல்கள் உள்ளன, அவை அவற்றின் கணினி சமமானவற்றில் பிரதிபலிக்கப்பட்டுள்ளன, அத்துடன் கணினி மயமாக்கல் செயல்முறையின் விளைவாக ஏற்படும் பிழைகள்.

பதிவுத் துறை, வருவாய்த் துறை, நில அளவை மற்றும் தீர்வுத் துறை உட்பட பல்வேறு துறைகள் மற்றும் அலுவலகங்களில் நிலப் பதிவுகள் பராமரிக்கப்படுகின்றன. இவை ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியாக முக்கிய பங்காற்றிக்கொண்டிருக்கின்றன. மேலும் அவற்றின் தரவை தனித்தனியாக பராமரிக்கின்றன. பதிவேடு வைப்பதில் ஒருங்கிணைப்பு இல்லாததால், ஆவணங்களின் நம்பகத்தன்மையை நிறுவுவது மற்றும் பதிவேடுகளை துல்லியமாகவும் புதுப்பித்ததாகவும் வைத்திருப்பதை கடினமாக்குகிறது. தரவுகள் சிலோஸில் வைக்கப்படுவதால், ஒரு துறையின் புதுப்பிப்புகள் மற்றவற்றால் பராமரிக்கப்படும் பதிவுகளில் பிரதிபலிக்கப்படாமல் இருக்கலாம்.

தற்போதைய நிலப் பதிவேடுகளை கணினி மயமாக்கும் முன்முயற்சியான ‘கணினி இந்தியா – நில பதிவுகள் நவீனமயமாக்கல் திட்டம் ஆகும். இதன் மூலம் சொத்து உரிமைக்கான சான்றுகள் அரசாங்கத்தால் பராமரிக்கப்படும் பதிவுகளில் நம்பகத்தன்மையுடன் வைக்கப்படும். நிலத்தை மாற்றினால் விற்பனைப் பத்திரம் மூலம் பதிவு செய்யப்படுகிறது.ஆகவே இது தற்போதைய முறைக்கு முரணாக உள்ளது. 

ஆனால் உரிமைக்கான சட்டப்பூர்வ உத்தரவாதத்தை வழங்க இது போதுமானதாக இல்லை.இதைச் செய்ய, பதிவுத் துறையில் பதிவுசெய்யப்பட்ட பரிவர்த்தனைகள், கணக்கெடுப்பு மற்றும் தீர்வுத் துறையின் இடஞ்சார்ந்த பதிவுகள் மற்றும் வருவாய்த் துறையின் உரிமைகள் மற்றும் பிற ஆவணங்கள் ஆகியவற்றை ஒருங்கிணைக்க வேண்டும்.இதில் இப்போது சிறிய அளவில் முன்னேற்றம் ஏற்பட்டு வருகிறது.

நிலப் பதிவேடுகளின் மோசமான பராமரிப்பு, இடஞ்சார்ந்த மற்றும் உரைப் பதிவேடுகளுக்கு இடையே உள்ள வேறுபாட்டுடன், துல்லியமின்மைக்கு வழிவகுத்தது. இந்தத் தவறுகளைச் சரிசெய்வதை நோக்கமாகக் கொண்ட நில அளவீடுகள் இந்தியாவின் பல பகுதிகளில் காலாவதியாகவோ அல்லது முழுமையடையாமல் உள்ளன.  இதற்கு பெரிய உதாரணம், அசமின் பெரும் பகுதிகள் இன்னும் கணக்கெடுக்கப்படாமல் உள்ளதே.

நிலப் பதிவேடுகளின் தரத்தை மேம்படுத்துவதற்கான ஒருங்கிணைந்த, பெரிய அளவிலான முயற்சி இல்லாமல், தரவுத்தளங்களை இணைப்பதன் மூலம் அவற்றின் முழுப் பலனையும் வழங்க முடியாது. பல சூழல்களில், நிலப் பதிவேடுகளின் உள்ளடக்கத்தில் உள்ள சிக்கல்கள், உரிமைகள் தொடர்பான சிக்கல்கள் ஆகிய இரண்டும் நெருக்கமாகப் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன, இது குறிப்பிட்ட குழுக்களை பாகுபடுத்தி வேறுவிதமாக விகிதாசாரமாக தீங்கு விளைவிக்கும் பதிவுகளை வைத்திருக்கும் செயல்முறைகள், நில உரிமைகள் சட்டப்பூர்வ உரிமைகள் மற்றும் உரிமைகளின் நியாயமான பிரதிபலிப்பைக் கொண்டிருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. தரையிறக்க. உதாரணமாக, பெண்களுக்கு பெரும்பாலும் நில உரிமைகள் வழங்கப்படுவதில்லை, ஏனெனில் அவர்கள் உள்ளூர் அதிகாரிகளால் குடும்பத் தலைவர்களாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை.

கூடுதலாக, இந்திய சாட்சியச் சட்டம், 1872 இன் கீழ் அவர்களின் நம்பகத்தன்மையை நிறுவுவதற்கான சட்டப்பூர்வ செயல்முறைகள், சட்டப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட நில உரிமைகளைக் கொண்டவர்கள் நிலப் பதிவேடுகளை மட்டுமே நம்பி தங்கள் கோரிக்கைகளை நடைமுறைப்படுத்துவதைத் தடுக்கின்றன. இது குறிப்பாக வன உரிமைச் சட்டம், 2006ன் கீழ் நிலத்தில் உரிமை பெற்ற வனத்தில் வசிக்கும் மக்களை பாதிக்கிறது.

இந்தியாவில் ஒரு பிரத்யேக தரவு பாதுகாப்பு திட்டம் இல்லாததால், தரவுத்தளங்களை இணைக்கும் செயல்முறையானது அவற்றில் உள்ள தகவல்களைப் பொறுத்து சில விஷயங்களில் மாறுபடும். தனியுரிமை உரிமைகள், பாதுகாப்பு பாதுகாப்புகள் மற்றும் குறைகளை நிவர்த்தி செய்யும் வழிமுறைகளை நிறுவுவதற்கான வெளிப்படையான மற்றும் பங்கேற்பு செயல்முறையை உள்ளடக்கியதாக இருக்க வேண்டும். எவ்வாறாயினும், இந்த ஆட்சியானது வெளிப்படைத்தன்மையைக்கொண்டுவர வேண்டும்.

தீர்ப்புகள் மற்றும் உத்தரவுகள் போன்ற பொது நீதித்துறை ஆவணங்களில் நிலப் பதிவேடுகளில் இருந்து தகவல் ஒரு பகுதியாக மாறினால், நீதித்துறை பதிவுகளுக்கு வெளிப்படைத்தன்மை தேவையானது. இந்தியாவில் தொழில்நுட்ப பயன்பாட்டில் இருக்கும் பெரிய வித்தியாசம் என்பது, மூன்றாம் தரப்பினர் நிலப் பதிவேடுகளை பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்பட்டாலும் தரவுப் பாதுகாப்பு உரிமைகளைப் பயன்படுத்துவது மிகவும் குறைவாகவே இருக்கிறது.

நிலப் பதிவேடுகளுடன் NJDGஐ இணைக்கும்போது , எந்தத் தகவல் யாருடன், எந்தச் சூழ்நிலையில் பகிரப்படுகிறது என்பதைக் கட்டுப்படுத்தும் தெளிவான விதிகள் மற்றும் கொள்கைகள் தேவை. இந்தக் கொள்கைகள், பஞ்சாயத்துகள் அல்லது நகராட்சி அதிகாரிகளின் அலுவலகங்களில் உள்ள கியோஸ்க்குகள் போன்ற பதிவுகளை கணினி முறையில் தொழில்நுட்பம் அறியாத மக்களுக்கும் வழங்க வேண்டும். இது குறித்து விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டும். தரவுத்தளங்களை இணைப்பது நிச்சயமாக சொத்து தகராறுகளை இலாவகமாக தீர்க்க உதவும். இருப்பினும் தகவல் துல்லியமின்மை, முழுமையின்மை மற்றும் காலாவதியான பதிவுகள், நில உரிமைகள் உள்ளவர்களுக்கான ஆவணங்கள் இல்லாமை ஆகியவற்றால் நேரடியாக பல சர்ச்சைகள் விளைகின்றன. இந்த சிக்கல்கள் தீர்க்கப்படும் வரை சர்ச்சைகளின் அளவும் அதிகரித்துக்கொண்டேதான் இருக்கும்.

இந்தக் கட்டுரையில் வெளிப்படுத்தப்பட்ட கருத்துக்கள் ஆசிரியரின் கருத்துக்கள் மட்டுமே மற்றும் அவை DAKSH இன் கருத்துக்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தவில்லை.